Update 6-april 2022:
In memoriam:
Het onderstaande stuk is geschreven niet lang na de fotowalk. Deze wandeling was het begin van een mooie vriendshap tussen Korsjan en mij (Korsjan is op de fot de middelste persoon). Helaas is hij aan het begin van de corona tijd (2019) overleden. (Niet aan corona).
Op 26 maart 2017
Het was nog maar vroeg in de ochtend dat ik werd opgehaald door Jan, de klok had nog net geen 6 uur geslagen. We hadden mazzel dat de afgelopen nacht de klok een uur vooruit was gezet waardoor de zonsopkomst een uur later was. Het bleek een prachtige zonnige dag te worden met een helder hemel wat een paar mooie plaatjes gaven voor de zonsopkomst. Korsjan en Don kwamen met hun eigen auto en kwamen iets later aan. We hadden elkaar leren kennen tijdens een fotografen bijeenkomst bij Bitsworkspace alwaar Jan een werkplek en studio heeft.
Op het moment dat we compleet waren zijn we, met de zon in de rug, richting kust gaan lopen. Het was onze hoop om naast damherten ook nog enige vossen te kunnen spotten. Het is bijzonder dat zo’n mooi natuurgebied zich aan deze kant van het land bevind. Heuvelachtig afgewisseld met bossen en vlaktes terwijl je overal waar je loopt een damhert of zelfs een hele groep herten kunt tegenkomen. Dit vraagt gewoon om je camera zo snel als kan uit je tas te halen en je kaart vol te schieten met prachtige plaatjes van dit natuurwonder. En die mooie plaatjes zijn er gekomen, van ieder van ons, op zijn eigen wijze en stijl.
Na ongeveer een kilometer of 4 te hebben gelopen waren we nog geen enkele vos tegen gekomen, uiteindelijk besloten dat we met twee maal links via een andere route weer de auto zouden gaan opzoeken maar niet voordat we een pannenkoek gegeten hadden. Na dus in totaal een wandeling van 8 kilometer te hebben gelopen kwamen we aan bij het pannenkoekhuis waar we aanschoven aan een tafel, blij dat we de voeten wat rust konden geven. Natuurlijk was nu het moment aangebroken om in de camera de resultaten te bekijken en we waren tevreden met de mooie plaatjes die we geschoten hadden, alleen helaas…..geen vos. Nog heel even napraten en dan naar huis, terug kijkend op een mooie dag.